Problematyka wyznaczania parametrów wytrzymałościowych materiałów stabilizowanych spoiwem hydraulicznym in situ

W 2010 r. obowiązywały także normy europejskie z serii 14227 z 2006 r. dotyczące gruntów stabilizowanych spoiwami [8-12], jednakże ten zestaw norm w ogóle nie doczekał się krajowych wytycznych technicznych. W związku z tym nie ma możliwości stosowania norm europejskich w odniesieniu do gruntów stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi, choć takie istnieją. Na marginesie, zestaw powyższych norm również doczekał się aktualizacji, w 2015 r. wszystkie normy dotyczące gruntów od cz. 10 do cz. 14 zostały zastąpione jedną normą PN-EN 14227-15 [13] zawierającą informacje o wszystkich stosowanych spoiwach.

Istnieje jeszcze jedna „stara” polska norma dotycząca warstw związanych spoiwami hydraulicznymi, która jest praktycznie martwa, a która w dużej mierze jest odpowiednikiem wytycznych technicznych dotyczących mieszanek związanych spoiwem hydraulicznym WT-5 [2]. Mowa tutaj o normie PN-S-06103:1997 Drogi samochodowe. Podbudowa z betonu popiołowego [14]. Gdyby nie nazwa normy (Podbudowa z betonu popiołowego) oraz konieczność stosowania popiołów lotnych (krzemionkowych) w składzie mieszanek, to równie dobrze norma ta mogłaby opisywać mieszanki kruszywowe związane cementem, wapnem lub aktywnymi popiołami lotnymi. Wiąże się to z tym, że norma przewiduje obowiązkowe stosowanie od 10% do 35% nieaktywnych popiołów lotnych z węgla kamiennego, które w mieszance pełnią jedynie rolę składnika kruszywa lub wypełniacza. W związku z tym, nawet jeśli mielibyśmy do dyspozycji kruszywo (naturalne, łamane, antropogeniczne) spełniające wymagane uziarnienie bez udziału popiołu lotnego, to nie możemy pominąć w składzie popiołów lotnych ze względu na zapisy, które się w niej znajdują. A to powoduje, że norma ta nie jest stosowana w stosunku do mieszanek kruszywowych.

Podsumowując, obecnie istnieje możliwość projektowania i wykonywania warstw związan...