Artur Widłak: Nie można żyć bez kruszyw

Ochrona złóż surowców skalnych jest tematem, który mocno rozgrzewa branżę – problemem są długie procesy koncesyjne, kwestie surowców strategicznych. Czy Polityka Surowcowa Państwa w wystarczającym stopniu stanowi taką ochronę?

Artur Widłak: Tak jak wcześniej mówiłem, chcemy zatrudnić kogoś, kto będzie się tym mógł zająć. Będzie to osoba ze środowiska nauki. Pod tym kątem chcemy też współpracować z AGH i wspólnie stworzyć strategię odpowiedniej ochrony złóż w Polsce. Wszyscy się teraz skupiają na energii, a kruszywa jakoś leżą odłogiem. Każdy dziś trochę na własne ryzyko walczy z przepisami. Warto też zauważyć, że np. górnictwo dostało ogromne wsparcie finansowe, a górnictwo skalne – nie. Ta branża sama musi się finansować.

Jakie szanse i zagrożenia rysują się na najbliższe lata dla branży kruszyw – w jaki sposób trzeba korzystać z szans i bronić się przed zagrożeniami?

Artur Widłak: Zawsze będą okresy lepsze i gorsze, ale nie wyobrażam sobie życia bez kruszyw, w końcu nie wrócimy do życia w jaskiniach, a kruszywa będą potrzebne – w medycynie, rolnictwie, w każdej praktycznie gałęzi przemysłu. Tylko potrzebna jest taka polityka państwa, według której trzeba widzieć perspektywę przynajmniej 10 czy 15 lat. Myślę, że nikt nie oczekuje wielkich wzrostów, ale bardziej stabilności – aby było wiadomo, że mamy konkretny fundusz rocznie na budowę dróg czy kolei. Łatwiej jest potem w biznesie prowadzić kalkulacje, np. czy otwieramy nową kopalnię, czy nie. Kiedy wiemy, że mamy jakąś ilość kruszywa, to łatwo jest później policzyć – tyle kruszywa zużywamy, tyle potrzebujemy. Łatwiej jest także określić zasięg inwestycyjny i to, w którym miejscu działamy, bo każda kopalnia ma swój czas funkcjonowania.