Artur Widłak: Nie można żyć bez kruszyw

Jak na branżę wydobywczą może wpłynąć kolejny projekt zmian w ustawie ocenowej ze stycznia bieżącego roku? Czy proces inwestycyjny jeszcze się wydłuży?

Artur Widłak: Czas oczekiwania na decyzje już teraz jest bardzo długi. W przypadku kiedy każdy ma prawo do odwołania, trwa to latami. Nie wiem, jak będzie wyglądać przyszłość, ale sądzę, że łatwiejsze to na pewno nie będzie. Trzeba uświadamiać samorządom, że na etapie wydawania decyzji mogą wymagać wiele od przedsiębiorcy. Wystarczy wiedzieć, czego się chce, i potem to egzekwować. Uważam, że tu jest duża rola Związku, żeby budować świadomość, że można coś wspólnie zdziałać – przemyśleć i wspólnie ustalić oczekiwania stron – przedsiębiorcy, mieszkańców i środowiska. Nie jest niczyim celem szkodzić specjalnie. Zasobów nie można przenieść w inne miejsce – albo wydobywamy tu, albo wcale. Często problemem jest też to, że nie mamy planów zagospodarowania przestrzennego i tym samym ochrony złóż.

Jak wygląda zaplecze kruszywowe kraju? Czy mamy wystarczające ilości zasobów kruszyw do zaspokojenia potrzeb branż, które korzystają z produktów kopalni odkrywkowych? Jakie jest zużycie kruszyw w Polsce?

Artur Widłak: Myślę, że tak, w tym momencie mamy nawet nadwyżkę, ale trzeba się przygotować, że część złóż w ciągu 10 lat się skończy. Chociaż nie sądzę, aby groziły nam braki, jak np. w przypadku piasku – na północy mamy go bardzo dużo, są też dwa zagłębia kruszywowe: świętokrzyskie i dolnośląskie. Ale trzeba myśleć perspektywicznie. Jeżeli w ciągu 10-15 lat jakieś zasoby nam się skończą, trzeba będzie coś nowego uruchomić – to też musi zostać ustalone na poziomie polityki surowcowej państwa i tu też widzę rolę Związku.

Wyższe cen...