Zastosowanie czujników i technik pomiarowych w ocenie stanu technicznego taśm przenośnikowych

Zastosowana w urządzeniu metoda magnetyczna do identyfikacji uszkodzeń opiera się na rejestrowaniu zmiany pola magnetycznego generowanego przez uprzednio namagnesowane stalowe linki tworzące rdzeń taśmy. Zmiany pola magnetycznego powstają wokół nieciągłości w linkach, które mogą być spowodowane ich przecięciem (całej linki lub kilku drutów w lince), wykonaniem połączenia lub innymi uszkodzeniami (takimi jak: zgniecenie linek, pęknięte druty w lince w procesach zmęczeniowych, ubytek drutów i linek spowodowany korozją) [10].

Metoda ta stosowana jest do wykrywania uszkodzeń rdzenia taśmy przenośnikowej typu St, a wyniki w postaci obrazu dwuwymiarowego pokazują zmiany pola magnetycznego wokół uszkodzeń. Odbierany z cewek magnetycznych sygnał jest rejestrowany w postaci cyfrowej, przyjmując jedną z trzech wartości: +1, 0 lub -1, w zależności od kierunku wykrytych zmian pola magnetycznego dla zadanego poziomu czułości urządzenia. 

Rys. 2 przedstawia wizualizację zmian pola magnetycznego na dwuwymiarowym obrazie – macierz wyników pomiarowych uzyskaną w efekcie skanowania jednej z taśm przenośnikowych. Widać na nim dwa połączenia (po obu stronach rysunku – zmiany pola na całym przekroju wokół końcówek linek w połączeniu pozwalające na weryfikację pierwotnej struktury połączenia i jego bieżący stan) oraz kilka uszkodzeń o różnym stopniu intensywności (od korozji, poprzez pęknięte druty, po przecięcie linek w rdzeniu).

Każda z widocznych chmur punktów (sygnał czerwony oznacza ujemną zmianę pola magnetycznego, sygnał zielony dodatnią, białe piksele oznaczają sygnał 0) określa pewną nieciągłość linek (złącze taśmowe lub uszkodzenie) w rdzeniu taśmy przenośnikowej z linkami stalowymi. Gęste ułożenie czujników na przekroju pozwala określić uszkodzenie pojedynczych linek, a wysoka częstotli...