Zapewnienie trwałości mostów kolejowych przez Wisłę w Krakowie

Z przeprawy w widocznej części też usunięto rurociąg wody pitnej Ø800 mm. Został on przeprowadzony pod dnem rzeki na głębokości ponad 5 m, poprowadzony metodą mikrotunelingu pomiędzy dwoma komorami − startową o średnicy 9,00 m na prawym brzegu i odbiorczą o średnicy 5,6 m na brzegu lewym. Długość mikrotunelingu (odległość pomiędzy osiami komór) wynosi 146,3 m. Jest to pierwsza tak duża realizacja w Krakowie. Rurociąg na moście byłby obcym elementem infrastruktury kolejowej, narażonym na wstrząsy wywołane przez przejeżdżające pociągi, a dostęp do niego byłby mocno utrudniony. Natomiast pod dnem Wisły rurociąg stanowi nienależny element infrastruktury, znajduje się w rurze ochronnej i nie jest narażony na niekorzystne oddziaływania związane z eksploatacją obiektu mostowego.

Dźwigary łukowe zaprojektowano z kształtowników walcowanych ze stali HISTAR 460 o rozmiarach profili od HD 400x421 do HD 400x1299 w zależności od miejsca wbudowania. Kształtowniki te wykonane są stali niskostopowych o składzie chemicznym dla przykładowego wyrobu dostarczonego na budowę (w % objętości): C = 0,08; Mn = 1,56; P = 0,015; S = 0,024; Si = 0,21 oraz minimalnej granicy plastyczności od 450 MPa. Wyroby zostały dostarczone do wytwórni konstrukcji stalowych w formie prefabrykatów o długości od 10 do 19 m z nadanym sierpowym kształtem dostosowanym do promienia łuków dźwigarów. Końcówki zostały przygotowane do wykonania styków poprzecznych na budowie: spoina typu K dla pasów wykonywana w pozycji naściennej, natomiast dla środników − ¹/₂ V. W celu ograniczenia naprężeń spawalniczych elementy przed spawaniem podgrzano do temperatury 150°C, a po zespawaniu utrzymywano przez określony czas w temperaturze 300°C.

Grubości pasów (> 60 mm) oraz środników (> 40 mm) przy wymiarach gabarytowych maksymalnie 476 x 600 mm pozwala zaliczyć przekrój...