Wypełnienie szczelin w nawierzchniach z betonu cementowego

Nawierzchnie z betonu cementowego, ze względu na specyficzną charakterystykę pracy, wymagają dylatowania. Również naprawy wszelkiego rodzaju pęknięć wymagają nacięcia i wypełnienia szczeliny [1].

Szczeliny można podzielić na:

• rozszerzania (dylatacyjne), poprzeczne lub podłużne na całej grubości płyty, umożliwiające wydłużenie i kurczenie płyt,
• skurczowe (na pełną grubość lub pozorne – na części grubości płyty), umożliwiające kurczenie płyt (gdy temperatura atmosferyczna spada poniżej temperatury, przy jakiej nawierzchni ułożono),
• konstrukcyjne stykowe) stosowane przy dobetonowaniu płyty na styk, na całą grubość, do wcześniej wykonanej płyty lub do innych budowli betonowych; swą konstrukcją spełniają funkcję szczelin skurczowych, czasem rozszerzania [2].

Do wypełnienia szczelin w nawierzchniach z betonu cementowego można stosować dwa rodzaje mas:

• zalewowe na gorąco,
• zalewowe na zimno (poliuretanowe lub polisiarczkowe) [1].

Masy zalewowe na gorąco

Stanowią mieszaninę składająca się z asfaltu drogowego modyfikowanego dodatkiem kauczuku lub żywic syntetycznych, wypełniaczy i innych dodatków uszlachetniających. Charakteryzują się one dobrą zdolnością wypełniania szczelin, niską spływnością w temperaturze +60°C, bardzo dobrą przyczepnością do powierzchni z betonu cementowego i betonu asfaltowego, zachowaniem elastyczności w niskich temperaturach, odpornością na działanie warunków atmosferycznych. Zalewę rozgrzewa się do stanu płynnego w kotłach wyposażonych w system ogrzewania za pośrednictwem płaszcza olejowego oraz w mieszadło, zgodnie z zaleceniami producenta masy [1].