Zakres odporności ogniowej tuneli – wymagania

Zabezpieczenia ogniochronne żelbetowych obudów tuneli

Projektując żelbetową konstrukcję obudowy tunelu w Polsce, do sierpnia 2019 r. mieliśmy rozbieżności pomiędzy wymaganiami określonymi w przepisach [12] a stanem wiedzy technicznej. Sytuacja uległa diametralnej zmianie, kiedy znowelizowano wymagania [13], co znalazło swoje odzwierciedlenie w §321.2, w którym przytoczono w tabeli wartości temperatury w czasie zgodne z krzywą RWS, a nie jak dotychczas z krzywą standardową (oznaczenie R przy klasie odporności ogniowej jednoznacznie to definiowało). Przytoczona krzywa RWS dotyczy pewnej klasy tuneli drogowych i nie dotyczy np. tuneli pieszych czy rowerowych, gdzie zostawiono oddziaływanie pożaru standardowego jako kryterium, co ocenia się jako racjonalne i niepodnoszące nadmiernie kosztów inwestycji.

Dla tuneli drogowych, gdzie prowadzony jest ruch samochodowy, w przypadku projektowania zabezpieczenia ognioochronnego należy rozważyć wiele kryteriów, wśród których możemy wymienić:

• rodzaj krzywej ogniowej, według której chcemy zabezpieczyć konstrukcję,
• jak długo dana konstrukcja ma wytrzymać w ogniu,
• rodzaj tunelu oraz typ betonu użyty do jego konstrukcji,
• zawartość wilgoci w betonie czy rodzaj kruszywa użytego do mieszanki betonowej.

Wymienione powyżej elementy mają fundamentalny wpływ na grubość oraz rodzaj wymaganego zabezpieczenia ognioochronnego konstrukcji i należy sobie zdawać sprawę, że nie każde zabezpieczenie ognioochronne zapewni oczekiwaną funkcję bezpieczeństwa [14, 15]. Wśród najczęściej stosowanych zabezpieczeń ognioochronnych w przypadku tuneli należy wymienić zabezpieczenia płytami oraz natryskiem. W przypadku tuneli nie stosuje się np. izolacji powłokowych, które przede wszys...