Trwałość i utrzymanie wieloprzęsłowych obiektów gruntowo-powłokowych z blach falistych

Błędy projektowe to przede wszystkim:

• brak prawidłowego odwodnienia pachwin (przede wszystkim dreny o zbyt małym przekroju, wadliwe ukształtowanie „koryta” w pachwinie);
• sposób ukształtowania górnej krawędzi fundamentu i sposób mocowania konstrukcji stalowej do betonowego fundamentu; wykonywanie pochylenia górnej krawędzi części betonowej za pomocą niezespolonego mechanicznie materiału (rys. 2a);
• ukształtowanie ścian czołowych jako pochylonych w stosunku do konstrukcji z blach (fot. 6);
• sposób kształtowania żeber usztywniających (brak wypełnienia żeber betonem);
• rodzaj materiału zastosowanego do wypełnienia pachwin („sztywny” beton, o dużym skurczu);
• brak prawidłowego zespolenia betonu w pachwinie blachami (odspajanie się betonu od blachy w wyniku skurczu i odkształceń termicznych, co prowadzi do powstania mikroszczeliny pomiędzy blachą a betonem wypełniającym).

Rys. 2. Przykładowe sposoby oparcia konstrukcji blach falistych na filarze betonowym i sposób odprowadzania wody ściekającej z konstrukcji stalowej (wg dokumentacji projektowej)

Błędy wykonawcze to przede wszystkim:

• niestaranne ukształtowanie górnej krawędzi betonowego fundamentu (przeciwspadek w kierunku konstrukcji stalowej (fot. 8),
• wadliwie wykonane wypełnienie nad fundamentem, w miejscu oparcia konstrukcji stalowej (rys. 2b),
• niestaranne ułożenie lub/i uszkodzenie geomembrany nad konstrukcjami,
• jeśli zaprojektowano żebr...