Przejścia dla zwierząt. Czy zwierzęta znają wytyczne projektowe?

Wytyczne ekologiczne dla przejścia dla zwierząt

Dwa lata później pojawiła się publikacja Zakładu Badania Ssaków Polskiej Akademii Nauk Zwierzęta a drogi. Metody ograniczania negatywnego wpływu dróg na populacje dzikich zwierząt (W. Jędrzejewski, S. Nowak, R. Kurek, R.W. Mysłajek, K. Stachura, B. Zawadzka, Białowieża 2004/2006).

W publikacji ponownie i tym razem już rzeczowo podkreślono znaczenie migracji i wędrówek zwierząt jako podstawy stabilnego i trwałego funkcjonowania ich populacji. Co ważne, a chyba mało doceniane, wyróżniono następujące rodzaje przemieszczania się zwierząt:

• codzienne wędrówki wewnątrz areału osobniczego lub terytorium – są one związane z poszukiwaniem pożywienia, ze znakowaniem granic terytorium;
• migracje sezonowe – są one związane z sezonowymi zmianami dostępności pokarmu lub bezpieczeństwa w różnych środowiskach oraz zachowaniami rozrodczymi; występują u niektórych gatunków zwierząt (ptaków, płazów, niektórych gatunków ssaków);
• migracje (dyspersja) młodych osobników – młode zwierzęta opuszczają terytorium matki w poszukiwaniu miejsc do osiedlenia się oraz partnerów do rozrodu;
• migracje dorosłych osobników – również dorosłe zwierzęta mogą podejmować dalekie wędrówki w poszukiwaniu nowych miejsc życia lub nowych partnerów do rozrodu; sytuacje takie najczęściej są związane ze zmianami dostępności pokarmu lub środowiska.

Tworzenie barier uniemożliwiających wędrówki zwierząt może prowadzić do izolacji poszczególnych populacji powodującej zmniejszanie zmienności genetycznej, przez co obniżają się odporność na choroby i zdolność przystosowywania się do zmian środowiska.

Poradnik wskazuje podstawowe rozwiązania fun...