Przegląd i systematyka geosyntetyków

Różnice wynikają przede wszystkim ze sposobu ułożenia i splatania włókien oraz nitek. I tak geotkanina (rys. 4) ma dwa (lub więcej) układy włókien, nitek, taśm, które są wzajemnie przeplatane najczęściej pod kątem prostym. Geodzianina powstaje, gdy nitki przędzy, włókna lub inne elementy są wzajemnie ze sobą splatane. Geowłóknina (rys. 5) to ukierunkowane lub losowo ułożone włókna ciągłe lub cięte, które połączone są w sposób mechaniczny, termiczny czy chemiczny.

Geotekstylne wyroby pokrewne to materiały płaskie, przepuszczalne, wykonane z polimeru sztucznego lub naturalnego, które nie odpowiadają definicji wyrobu geotekstylnego. Należą do nich:
– geosiatki (inna nazwa georuszty) (geogrid – GGR),
– georuszty drenażowe (geonet – GNT),
– geosyntetyki komórkowe (geocell – GCE),
– geotaśmy (geostrip – GST),
– geomaty (geomat – GMA),
– geosyntetyki dystansujące (geospacer – GSP).

Płaskie wyroby, które stanowią regularny układ o otwartej strukturze (otwory są większe niż części nośne) to geosiatki (rys. 6), powstały z trwale połączonych elementów rozciąganych podczas wytłaczania, spajania czy przeplatania. Georuszt drenażowy składa się z dwóch układów równoległych żeber ułożonych jeden na drugim pod kątem i trwale złączonych. Geosyntetyk komórkowy (rys. 7) ma przestrzenną, przepuszczalną strukturę w postaci plastra miodu lub innej komórkowej, która powstała wskutek połączenia ze sobą taśm.

Geotaśma

Geotaśma to pasek o szerokości nie większej niż 200 mm. Geomata (rys. 8) to przestrzenna przepuszczalna struktura, która powstaje na skutek łączenia (mechanicznego, chemicznego, termicznego lub innego) polimerowych jednolitych włókien ciągłych i/lub innych elementów. Geosyntetyk dystansujący to wyrób polimerowy stworzony w ten sposób, by wytwarzał w gruncie lub innym materiale wolną przestrzeń. Bariery...