Poprawa trwałości zmęczeniowej warstw asfaltowych dzięki zastosowaniu zbrojenia wieloosiowym kompozytem strukturalnym

Rozwój kompozytów strukturalnych Tensar do zbrojenia warstw asfaltowych

Proces produkcyjny rusztów i kompozytów strukturalnych do warstw asfaltowych jest rozwijany w firmie Tensar przez ostatnie dziesięciolecia. Ich wyjątkowa struktura, oparta na monolitycznym ruszcie, od początku wprowadzenia na rynek klasyfikowała te materiały jako warstwy pośrednie (ang. asphalt interlayers) do strukturalnego zbrojenia pełnego pakietu warstw asfaltowych, zarówno w przypadku nowych nawierzchni, jak i  – zdecydowanie częściej – nakładek asfaltowych remontowanych i przebudowywanych nawierzchni istniejących. W pierwszych badaniach laboratoryjnych wykonanych w latach 80. i 90. ubiegłego wieku przez zespół prof. S.F. Browna na Uniwersytecie w Nottingham (UK) [2] oraz powszechnych zastosowaniach terenowych wykorzystywano wyłącznie monolityczny polipropylenowy ruszt dwukierunowy o sztywnych węzłach (AR1), wyprodukowany przez firmę Tensar. Po latach dalszych udoskonaleń została wprowadzona nowa wersja materiału, składająca się z rusztu dwukierunkowego połączonego z włókniną, czyli pierwszy kompozyt Tensar do zbrojenia warstw asfaltowych (AR-G). Przy zastosowaniu warstwy sczepnej nałożonej w odpowiedniej ilości włóknina ułatwiała wbudowanie kompozytu, a zarazem spełniała funkcję warstwy rozpraszającej naprężenia oraz nieprzepuszczalnej bariery dla wody. W ramach kolejnych udoskonaleń wprowadzano różne typy włókniny różniące się stopniem absorpcji asfaltu, jak również produkty o różnych wielkościach oczek rusztu: większych 65 x 65 mm (AR-GN) oraz mniejszych 39 x 39 mm (AR-GNs) [3]. Znaczne ilości tych produktów zostały z powodzeniem zastosowane w licznych udanych realizacjach na przestrzeni wielu lat, zarówno w Polsce, Europie, jak i na świecie, wykorzystując praktyczne wnioski dotyczące możliwego wzrostu trwałości zmęczeniowej FIF (Fatigue Improvement Factor) zbrojonych warst...