Niepewna przyszłość kruszyw porecyklingowych

Baza Danych o Odpadach nie powinna sprawiać problemów firmie, która już wcześniej musiała robić roczne sprawozdania o odpadach – tak przynajmniej sądzą rządowe agendy, które ją opracowywały. To istotnie może być prawda. Jeśli ktoś wywozi jeden czy dwa transporty odpadów miesięcznie, BDO może być wręcz ułatwieniem. Sęk w tym, że firmy zajmujące się rozbiórkami nie wywożą jednej ciężarówki miesięcznie. Przy większych inwestycjach, gdy nadchodzi czas ewakuacji gruzu poza teren budowy, mówi się raczej o kilkudziesięciu transportach dziennie. W praktyce wygląda to następująco: kierowca dzwoni do biura zameldować, że właśnie wyjeżdża z odpadem z budowy. Odpowiedzialna za to osoba zakłada w systemie BDO kartę odpadu. Przy obciążonych serwerach potrafi to potrwać kilka minut. W końcu system odpowiada, że karta jest, kierowca może ruszać. Na miejscu odbywa się ważenie odpadu i pojawia się pierwszy problem. Na budowie rzadko kiedy jest waga i przy zakładaniu karty ciężar szacowano na oko. A nawet jeśli waga jest, to np. po drodze padało i ciężar odpadu w punkcie końcowym różni się od tego w momencie wyjazdu. Jest to jednocześnie pierwsza duża pułapka. Osoba przyjmująca odpad nie może takiej karty przyjąć. Musi ją odrzucić, by ten, który ją wystawiał, mógł skorygować masę odpadu i dopiero wtedy następuje przyjęcie. Razem wszystkie czynności urzędnicze powiązane z przewiezieniem odpadu z miejsca powstawania trwają ok. 10 minut. I tak 50 razy dziennie. A przecież przy rozbiórce wytwarza się nie tylko gruz. Mówiąc wprost, sama obsługa BDO dla firm trudniących się rozbiórkami to przynajmniej jeden lub dwa dodatkowe etaty dla ludzi, którzy zajmują się tylko obsługą BDO.

Nie jest to jednak koniec problemów związanych z procesem odzysku. Pokłosiem wspomnianego we wstępie „uploadowania odpadów do chmury” są dodatkowe zabezpieczenia finansowe wymagane od firmy, która chce magazynować lub przetwarzać odpa...