Katarzyna Węgrzyn-Madeja: Projektując obiekty mostowe, należy patrzeć perspektywicznie

Jakie technologie lub innowacje są wykorzystywane w ramach zadania „Przebudowa (budowa) mostu w ciągu DW 993 na potoku Bednarka w m. Bednarka”?

Katarzyna Węgrzyn-Madeja: Zabrzmi to nudno, ale jesteśmy zwolennikami sprawdzonych i praktykowanych u nas w zarządzie technologii. W przypadku obiektu na potoku Bednarka również zastosowaliśmy sprawdzone rozwiązania – konstrukcja żelbetowa sprężona, technologia – monolityczna w deskowaniu.

Czy realizacja mostu w Ostrowie k. Tarnowa była bardziej skomplikowana niż inne inwestycje, z którymi miała Pani do czynienia w przeszłości?

Katarzyna Węgrzyn-Madeja: Przede wszystkim jest to największa i najdroższa inwestycja, jaką do tej pory realizował Zarząd Dróg Wojewódzkich w Krakowie. Cały łącznik ma 2,6 km długości, a obiekt: 815,6 m. Składa się na niego 12 przęseł, zaprojektowanych jako układ trzech belek ciągłych. Rozpiętości przęseł zostały dostosowane do charakteru przeszkody, tj. rzeki Dunajec oraz skrajni drogowych i kolejowych pod obiektem. Obiekt technologicznie został podzielony na trzyodcinki: M1 – o  długości 350 m – sprężony żelbetowy, przekrój belkowy; M2 – o długości 385,0 m – sprężony żelbetowy, przekrój skrzynkowy oraz M3 – o długości 78 m – sprężony żelbetowy, przekrój belkowy. Cały odcinek M2 mostu został wykonany jako obiekt o przekroju jednokomorowej skrzynki, żelbetowy, sprężony wykonany technologią betonowania nawisowego. Skrzynka w najniższym miejscu ma 3,5 m, a w najwyższym ok. 8,5 m wysokości, co umożliwia swobodne przejście dorosłego człowieka wewnątrz ustroju na całej długości przekroju. Jako ciekawostkę możemy dodać, że przęsło hurtowe o długości 185 m jest najdłuższym przęsłem w Polsce wykonanym w technologii nawiasowej w Polsce (dane na koniec 2023 roku).

...