Janusz Rymsza: Funkcjonalizm – nowy styl w mostownictwie wywiad z dr. hab. inż. Januszem Rymszą, prof. IBDiM

A jaki byłby dalszy ciąg bajki o mostownictwie?

Janusz Rymsza: Opiszę rzeczywistość widzianą przez mnie. A ona jest następująca. Z sześciu wymagań podstawowych dotyczących obiektów budowlanych, które wpisano do Ustawy Prawo budowlane w 1997 r., żadne nie dotyczyło estetyki. Ta była wymieniona w odrębnym zapisie dotyczącym konieczności utrzymywania obiektu w należytym stanie technicznym i estetycznym oraz że okresowa kontrola powinna dotyczyć sprawdzenia stanu technicznego, przydatności do użytkowania i estetyki. I tyle o estetyce w dokumentach technicznych. Jednak to właśnie estetykę potraktowano w Polsce jako istotny, może nawet najważniejszy element, który powinien być brany pod uwagę przy ocenie mostów. Nie powinno więc nikogo dziwić, że przez kilkanaście lat znaną konferencją była cykliczna konferencja dotycząca estetyki mostów. Za estetyczny uważano most o oryginalnej (przez swoją unikatowość) konstrukcji lub wykonany z oryginalnego (rzadko stosowanego) materiału konstrukcyjnego. Czylipostawiono i przyjęto tezę, że most powinien być estetyczny – oryginalny.

Drugim istotnym elementem była potrzeba bicia rekordów związanych z gabarytami obiektu, szczególnie w kontekście świata czy Europy. Rekordy te dotyczyły z zasady wymiarów konstrukcji: długości mostu, rozpiętości i szerokości przęsła lub wysokości pylonu. Przyjęto więc tezę, że most powinien być na tyle duży, aby przy okazji jego budowy można było pobić jakiś rekord – globalny (światowy lub krajowy) albo nawet lokalny (wojewódzki lub miejski). Przyjęcie tych dwóch tez zdefiniowało na wiele lat sposób podejścia do budowy mostów. A że słuszności tez trzeba dowieźć, dowodami była budowa obiektów coraz bardziej oryginalnych (to jest zbór stosunkowo ograniczony) oraz coraz większych (to jest zbiór praktycznie nieograniczony). Ta...