Arkadiusz Madaj: Jak pogodzić potrzeby gospodarcze i społeczne z chęcią zachowania historycznych obiektów?

Jakie są główne cele Zespołu ds. Mostowych Obiektów Zabytkowych i jakie działania planuje podjąć w pierwszej kolejności? W jaki sposób Zespół zamierza popularyzować wiedzę o wartości historycznej i inżynieryjnej mostów zabytkowych wśród społeczeństwa?

Arkadiusz Madaj: Podstawowym celem zespołu jest, mówiąc potocznym językiem, „uporządkowanie” spraw związanych z obiektami dawno wybudowanymi, które w dalszej mojej wypowiedzi będę nazywał „historycznymi”. Używam świadomie słowa „historyczne”, a nie „zabytkowe”, ponieważ jednym z bardzo istotnych celów Zespołu ma być ustalenie kryteriów dotyczących tego, które obiekty historyczne związane z infrastrukturą komunikacyjną należy zakwalifikować jako zabytkowe, warte szczególnej ochrony, biorąc pod uwagę ich wartość architektoniczną i znaczenie dla rozwoju inżynierii komunikacyjnej. Nie każdy obiekt historyczny wart jest zachowania za wszelką cenę, tym bardziej jeśli określonego typu obiektów są dziesiątki. Nie można, w mojej ocenie, każdego obiektu historycznego wpisywać na listę obiektów zabytkowych. Moim zdaniem, ale nie tylko moim, nie można zachowywać wszystkich obiektów historycznych, bo inaczej żylibyśmy w skansenie. Niekiedy wystarczy zachować tylko niektóre obiekty, charakterystyczne dla określonego okresu budowy czy zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych. Jakkolwiek zależy nam na tym, by nie niszczyć wartościowych obiektów inżynierskich, będących świadectwem kultury materialnej, ale trudno jest jednak nam jako inżynierom uznawać np. wszystkie historyczne obiekty kratownicowe jako coś, co warto zachować za wszelką cenę. Takie podejście skutkuje czasami brakiem możliwości modernizacji tras komunikacyjnych, szczególnie wtedy, gdy brak jest możliwości zastosowania tras alternatywnych. Trzeba wybrać jedynie te konstrukcje, które albo są świadectwem rozwoju wiedzy technicznej, albo mają ...