Energetyczna efektywność rozdrabiania w badaniach podstawowych i przemyśle

Energochłonność tych procesów jest znaczącym kosztem, sięgającym w niektórych technologiach nawet 60% kosztów bezpośrednich produkcji. Jest to powód szczególnego zainteresowania świata nauki i techniki tym elementem produkcji, który ma swoje konsekwencje nie tylko ekonomiczne, ale też ekologiczne. Trzeba tu przypomnieć, że według norm przeliczeniowych KOBIZE (Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami) na rok 2020 emisyjność produkcji 1 kWh dla przemysłu energetycznego opartego na węglu wynosi 350-400 g CO₂ i ok. 3 g/kWh pyłów, tlenków azotu i siarki. Inne źródła [21] podają, że energia elektryczna wyprodukowana obecnie w naszym kraju emituje do atmosfery 650 g CO₂/kWh. A trzeba wiedzieć, że energochłonna jest też produkcja nośników energii. Na przykład energochłonność skumulowana produkcji 1 kWh energii elektrycznej to 12,1 MJ energii z innych źródeł, a 1 kg oleju opałowego stanowi 34,42 MJ/kg jako nośnika energii [16]. Znając energochłonność produkcji i energochłonność nośników energii, możemy obliczyć tzw. ślad węglowy (CO₂) na jednostkę produktu końcowego i ocenić jego konkurencyjność materiałową, ekologiczną i ekonomiczną w gospodarce.

 
Rys. 1. Udział i dynamika wzrostu przemysłu silikatowego na tle pozostałych przemysłów surowcowych [4]

Udział energii w rozdrabianiu surowców mineralnych w krajach rozwiniętych (USA, Niemcy) wynosi ok. 1,5% całości zużycia [20]. Ograniczając się do przem...