Wpływ w/c na zmianę struktury napowietrzenia

Materiał opisuje wpływ współczynnika wodno-cementowego na stabilność napowietrzenia i w konsekwencji na charakterystykę porów powietrznych, odpowiedzialną za zapewnienie odporności na złuszczanie betonów. Analizę przeprowadzono w oparciu o wyniki badań 6 napowietrzonych i 6 nienapowietrzonych betonów o zmiennym w/c w zakresie 0,53-0,30. Charakterystyki porów powietrznych w stwardniałych betonach określono za pomocą automatycznego systemu RapidAir 457 zgodnie z normą EN 480-11. Struktura napowietrzenia zmienia się wraz ze zmianą współczynnika w/c. W/c nie wpływa na zawartość korzystnych porów od napowietrzenia, jednakże odpowiada za zawartość dużych porów. Najkorzystniejszą strukturę porów uzyskano w betonie, który ma optymalną lepkość pozwalającą na ucieczkę dużych porów podczas zagęszczania i zapobiegającą koalescencji drobnych porów, a także zawartość superplastyfikatora niepowodującą dodatkowego napowietrzania.

Ustalone na podstawie modelu Powersa (1-3) wielkości parametrów struktury porowatości w stwardniałym betonie (L ≤ 0,200 mm i A₃₀₀ ≥ 1,8%). Jak pokazują dane literaturowe (4-8) oraz badania własne autorki (9), we współcześnie produkowanych betonach nie zawsze gwarantują uzyskanie mrozoodporności betonu. Szczególnie w przypadku oddziaływania powierzchniowego z udziałem środków rozmrażających, tak zwanego złuszczania.

O odporności na złuszczanie decyduje trwała wierzchnia warstwa betonu. Jest ona kształtowana między innymi (10-13) poprzez napowietrzenie oraz odpowiednio niską wartość współczynnika w/c. Napowietrzenie korzystnie wpływa na odporność na złuszczanie, ponieważ: ogranicza bleeding, a po złuszczeniu wierzchniej warstwy zabezpiecza beton przed objętościowym oddziaływaniem mrozu (14-15).

Współczynnik w/c jest najistotniejszym parametrem wszystkich mieszanek b...