Trasa Łazienkowska – od koncepcji do rozbiórek

Kolejny okres zainteresowania władz miasta trasą przypada na lata 1950-1952, kiedy to przy okazji powstawania Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej został wyznaczony przez ówczesnego Naczelnego Architekta Warszawy Józefa Sigalina przebieg przyszłej Trasy Łazienkowskiej.

Budowa nowych tras w Warszawie z czasem nabierała większego znaczenia. W 1958 r. Plan Kierunkowy Rozwoju Warszawy w zakresie komunikacji został wzbogacony o nowe elementy w oparciu o wyniki opracowań alternatywnych z konkursu na projekt koncepcyjny układu komunikacyjnego Warszawy. Zostały wówczas opracowane wstępne założenia do projektu dwóch nowych tras mostowych: Łazienkowskiej i Świętokrzyskiej, których istotne znaczenie wynikało bezpośrednio z ówczesnych i przyszłych problemów związanych z układem komunikacyjnym miasta [2].

Budowa nowych mostów warszawskich, jako konkretne zadanie, zaczęła dojrzewać w 1958 r. w trakcie budowania Trasy Mostu Gdańskiego. Wówczas pojawiła się myśl, że projektowanie nowych mostów odbędzie w drodze powszechnego konkursu. Pod koniec grudnia 1959 r. Prezydium Stołecznej Rady Narodowej uchwala, że uzyskanie najlepszych rozwiązań na nowe mosty i dojazdy powinno być osiągnięte w drodze konkursu powszechnego. Wymogi stawiane nowych trasom zostały oparte o założenia projektowe dla nowych tras opracowane w okresie od grudnia 1959 r. do marca 1960 r. i skoordynowane przez wszystkie jednostki techniczne miasta. Następnie w okresie od kwietnia do lipca 1960 r. założenia zostały szczegółowo rozpatrzone i ostatecznie zatwierdzone przez władze miasta i rząd [3].

We wrześniu 1960 r. ogłoszono konkurs na dwie nowe przeprawy mostowe przez Wisłę. Odpowiedzialność za rozstrzygnięcie konkursu wzięły na siebie: Polski Związek Inżynierów i Techników (PZITB), Stowarzyszenie Architektów Polskich (SARP), Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacyjnych (SITK), Towarzystwo Urbanistów Polskich (TUP). Konkurs rozstrzygnięto w czerwcu 1961 r., przyznając pięć nagród i osiem wyróżnień. W wyniku konkursu powstały także zalecenia w sprawie dalszych prac projektowych [4].

W lipcu 1961 r. władze Warszawy ogłaszają przetarg na wykonanie dokumentacji projektowej obu tras. Ostatecznie powierzają projektantom z Biura Projektowego Budownictwa Komunalnego „Stolica” zaprojektowanie całości przepraw mostowych z wyłączeniem mostów. W maju 1963 r. przetarg na projekty wstępne mostów zostaje rozstrzygnięty na korzyść Przedsiębiorstwa Robót Kolejowych nr 15 (PRK 15) wraz z jednym z laureatów konkursu powszechnego. Wybór pada na most stalowy, jednopoziomowy, o stałej wysokości dźwigarów głównych. W lipcu 1963 r. władze miasta akceptują opracowane projekty wstępne obu tras mostowych oraz decydują, że w pierwszej kolejności budowana będzie Trasa Łazienkowska. Niestety z powodu ograniczonych możliwości inwestycyjnych oraz w oparciu o zaktualizowane dane ruchowe projektanci opracowują nową, oszczędną wersję Trasy Łazienkowskiej. Rezygnują z rezerwy na szybką kolej miejską (metro), co spowodowało zmniejszenie przekroju poprzecznego mostu oraz wiaduktów dojazdowych. W grudniu 1964 r. projekt zostaje zatwierdzony przez władze miasta. Niestety do prac i tym razem nie przystąpiono. W kolejnych dwóch latach (1965-1966) powstawał następny projekt techniczny Trasy Łazienkowskiej w dwóch wariantach – jeden z linią tramwajową, a drugi bez niej, który został ostatecznie zatwierdzony w lutym 1967 r., tym razem przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów. Jednocześnie zostało wydane polecenie wykonania kolejnego projektu technicznego. Jego opracowywanie trwało do marca 1969 r., choć niektóre projekty zakończono dopiero w czerwcu 1970 r. W międzyczasie na podstawie Uchwały z 19 marca 1968 r. Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów w czerwcu 1968 r. przystąpiono do robót przygotowawczych w terenie, a mianowicie rozpoczęto przebudowę urządzeń podziemnych, roboty ziemne oraz palowe dla kilku fundamentów lądowych mostu i wiaduktów dojazdowych. Niestety w marcu 1969 r. podjęto decyzję o wstrzymaniu robót przygotowawczych, a od stycznia 1970 r. do czerwca 1971 r. budowa trasy była całkowicie przerwana.

29 maja 1971 r. została powołana Dyrekcja Budowy Trasy Mostowej, a 4 czerwca 1971 r. Prezydium Rządu podjęło decyzję o realizacji trasy mostowej w latach 1971-1975. Ostatecznie od 1 lipca 1971 r. Dyrekcja Budowy Trasy Mostowej „Łazienkowskiej” rozpoczyna swoją pracę, a we wrześniu 1971 r. pierwsze przedsiębiorstwa przystąpiły do robót na terenie budowy. Po niespełna trzech latach od rozpoczęcia robót 22 lipca 1974 r. zakończono budowę, oddając Trasę Łazienkowską do użytku [5-9].

Galeria

Zobacz więcej