Przyczółek wiaduktu drogowego – realizacja w warunkach napiętego zwierciadła wody gruntowej

W artykule przedstawiono przykład skutecznego, stałego odwodnienia południowego przyczółka wiaduktu drogowego w ciągu drogi krajowej nr 7 (DK7) nad drogą S7 w rejonie Rychnowskiej Woli. Był on wykonywany w warunkach napiętego zwierciadła wody gruntowej. Zaprojektowany, a następnie wykonany system drenażowy na etapie realizacji pozwolił na przeprowadzenie dalszych robót, a obecnie zapewnia bezpieczną eksploatację budowli. Pozostałe problemy geotechniczne związane z wodą naporową oraz swobodną rozwiązane w trakcie realizacji tego odcinka drogi ekspresowej S7, którego element stanowił drenaż przyczółka południowego (P1), opisano w nr. 3/2020 „Magazynu Autostrady”.

Podczas budowy drogi jako obiektu liniowego można napotkać różnego rodzaju problemy związane z posadowieniem. Występują one zwłaszcza tam, gdzie jej konstrukcja przynajmniej częściowo znajduje się poniżej zwierciadła wody gruntowej. Problemy te mogą być spotęgowane, gdy woda gruntowa ma charakter naporowy. Sytuacja taka wystąpiła przy realizacji południowego przyczółka (P1) wiaduktu drogowego (WD-29) w ciągu DK7 nad drogą S7 w rejonie Rychnowskiej Woli. Konieczne było zaprojektowanie i wykonanie stałego systemu drenażowego stabilizującego warunki wodne.

Opisane rozwiązanie zostało zrealizowane przez firmę Strabag Sp. z o.o. w ramach budowy drogi S7 na odcinku Miłomłyn – Olsztynek, pododcinek C, zadanie C2 od km 27 + 650 do km 38 + 900 (rys. 1). Inwestorem była Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Olsztynie.