Pobór wody do produkcji kruszyw – dylematy prawne przedsiębiorców

Już od ponad trzech lat przedsiębiorcy wytwarzający kruszywa i surowce do ich produkcji zobowiązują się stosować przepisy Ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Wprowadziła ona sporo zmian dotyczących obowiązków związanych z prowadzeniem przez nich gospodarki wodnościekowej. Upływ czasu powoduje, że z większym dystansem i doświadczeniem możemy dziś przeanalizować, jak powinno wyglądać ich spełnianie. Jednym z bloków tematycznych, które warto w tym aspekcie omówić, są wymagania i obowiązki dotyczące wykorzystania wody w produkcji kruszyw. Zagadnieniu temu poświęcono niniejszy artykuł.

Z pozoru banalne zagadnienie jak pobór i wykorzystanie wody na cele produkcji kruszyw (w tym ich wydobycia) niestety wiąże się z koniecznością spełnienia wielu nieoczywistych wymagań wynikających z treści Ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Spośród nich najważniejsze to konieczność uzyskania pozwoleń wodnoprawnych oraz wymóg ponoszenia opłat za usługi wodne. Należy przy tym zaznaczyć, że obowiązki te mogą mieć różny zakres. Zależy to od kilku czynników, w szczególności od tego, jaki status ma pobierana woda według przepisów Prawa wodnego.

Z analizy powyższego zagadnienia wynika, że wykorzystanie wody do produkcji kruszyw dotyczy przede wszystkim sytuacji, gdy pobiera się ją ze środowiska (bezpośrednio lub pośrednio za pomocą urządzeń użytkowanych na inne cele, jak np. odwadnianie), tj. z miejsca prowadzenia działalności, terenu zakładu górniczego i jego bezpośredniego sąsiedztwa. Rzadziej wykorzystuje się wodę pochodząca z sieci wodociągowej. Co najczęściej dotyczy przypadków stosowania na cele socjalne pracowników. Należy zaznaczyć, że pobór wody z sieci wodociągowej (będącej siecią innych podmiotów) nie obejmuje przepisami Ustawy Prawo wodne, czyli nie wymaga posiadania opisanych w niej decyzji i ponoszenia...