Odporność na działanie wody i mrozu mieszanek SMA z dodatkiem włókien bazaltowych – cz. I

W materiale przedstawiono wyniki przeprowadzonych badań określających wpływ zawartości dodatku w postaci włókien bazaltowych na właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej typu SMA. Badania wytrzymałości na rozciąganie pośrednie oraz oceny wrażliwości na działanie wody i mrozu zostały przeprowadzone na mieszankach mineralno-asfaltowych z dodatkiem włókien.

Modyfikowanie dodatkami mieszanki mineralno-asfaltowej jest najczęściej stosowanym podejściem do poprawy trwałości i wydajności eksploatacyjnej nawierzchni drogowej, kiedy nie spełnia ona wymagań dotyczących struktury, obciążenia ruchem czy odporności na agresywne wpływy czynników atmosferycznych [3, 4]. Przyjmuje się, że pojedynczy dodatek nie może poprawić wszystkich właściwości mieszanek mineralno-asfaltowych w tym samym czasie [1].

Jedynym z rodzajów modyfikacji mieszanek mineralno-asfaltowych jest użycie dodatku w postaci włókien. Tworzą one swoiste zbrojenie, m.in. w mieszance mineralno-asfaltowej, natomiast w kompozytach budowlanych pełnią funkcję elementu nośnego tego materiału [2]. Pierwsze próby zastosowania zbrojenia w nawierzchni asfaltowej podjęto w latach 50. XX w. i dotyczyły one zastosowania siatek drucianych do wzmocnienia warstw nawierzchni, a później również bawełnianych mat będących odpowiednikiem dzisiejszej geowłókniny [6, 7].

Intensywny rozwój technologii oraz badań nad modyfikacją mieszanek mineralno-asfaltowych i lepiszczy asfaltowych włóknami rozpoczął się w latach 90. XX w. Francuscy naukowcy J.P. Serfass i J. Samanos zbadali wpływ modyfikacji lepiszcza asfaltowego włóknami celulozowymi, szklanymi, wełną mineralną i azbestem na właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej. Przeprowadzili badania odporności na koleinowanie i zmęczenie materiału, modułu sprężystości i wytrzymałość MMA w niskiej temperaturze. Na...